Tureckimi autobusami po Pruszkowie?

Przetarg jest w toku, na razie otwarto oferty. O ośmioletni kontrakt z miastem Pruszków walczą: RELOBUS z Torunia oraz konsorcjum dwóch PKS-ów: z Gostynina i Skierniewic.

O tym, co w ofertach jest, poinformował na swoim profilu Marcin Gromadzki, właściciel znanej w Polsce firmy doradczej PTC – Public Transport Consulting. Od kilku lat doradza ona władzom Pruszkowa w zakresie organizacji transportu publicznego, opracowywała założenia i projekt reformy komunikacji miejskiej, która wejdzie w życie od 1 lipca 2026 roku, a także pomagała przygotować specyfikację przetargową na wybór nowego operatora.

„Firma RELOBUS Transport Polska Sp. z o.o. z Torunia zaproponowała stawkę 14,02 zł brutto za wozokilometr (12,98 zł netto), zaś konsorcjum PKS w Gostyninie sp. z o.o. i PKS w Skierniewicach sp. z o.o. – 10,50 zł brutto (9,72 zł netto). Zamawiający (czyli miasto Pruszków – przyp. red.) poinformował, że na realizację zamówienia zamierza przeznaczyć w 2026 r. kwotę (brutto) w wysokości 6 mln zł, co przekłada się na 12,00 zł brutto za 1 wozokilometr (11,11 zł netto). Oznacza to, że oferta konsorcjum (nawet przy założonej waloryzacji w momencie rozpoczęcia świadczenia usług) zmieściła się w założonym budżecie” – napisał Marcin Gromadzki.

Ekspert przeanalizował obie oferty szukając odpowiedzi na pytanie, dlaczego oczekiwana wysokość stawki obu oferentów różni się aż o 3,50 zł za wozokilometr. Okazuje się, że konsorcjum PKS-ów proponuje obsługiwać pruszkowskie linie autobusami tureckiej marki Otokar Kent C, zaś na linię nr 9, kursującą po Żbikowie i Bąkach, proponuje chiński pojazd King Long PEV9.

„Konsorcjum z niższą ceną wykorzystało obniżkę kursu liry tureckiej” – tłumaczy Gromadzki. Konkurent z Torunia, spółka RELOBUS, miał zaoferować polskie solarisy. „Wychodzi na to, że decyzja o zakupie pojazdów oferowanych przez renomowanego producenta z Unii Europejskiej (czyli Solarisa – przyp. red.), miała niemały wpływ na zaoferowaną różnicę aż 3,50 zł brutto w stawce za wozokilometr” – wnioskuje Marcin Gromadzki. I dodaje: „Przykład Pruszkowa zapowiada przyszłe dylematy wielu miast: czy dopuścić produkty spoza UE, uzyskując niższe ceny świadczenia usług i ryzykując eksploatację pojazdów mniej powszechnych w Polsce marek, czy też zapłacić więcej i korzystać z pojazdów sprawdzonych w krajowej eksploatacji”.

Warto pamiętać, że na ulicach Pruszkowa pozostaną 2 elektryczne solarisy urbino – oba są własnością miasta i po 1 lipca 2026 roku nadal będziemy nimi podróżować na linii nr 10.

Co wiadomo o tureckich autobusach?

Otokar to producent m.in. autobusów, naczep i samochodów terenowych. Siedzibę ma w Stambule i coraz śmielej wchodzi na rynki Unii Europejskiej.

W Bratysławie operator komunikacji miejskiej – DPB – posiada w swojej flocie ponad 70 przegubowych autobusów Otokar Kent C, które zostały wprowadzone do eksploatacji w latach 2021–2022.

Na Malcie operator Malta Public Transport eksploatuje aż 143 sztuki Otokar Vectio C (dostarczone w latach 2015–2016) i ponad 150 sztuk Otokar Kent C (dostarczone w latach 2016–2024). Tureckie autobusy stanowią tam podstawę floty.

Marka wykorzystywana jest też w Bukareszcie. W 2018 roku stolica Rumunii zawarła kontrakt na dostawę 400 autobusów miejskich Otokar Kent C. Był to największy zagraniczny kontrakt Otokara w tamtym czasie.

Warto dodać, że w Stambule, w ramach systemu Metrobus, eksploatowane są autobusy Otokar Kent XL o długości 21 metrów i pojemności do 220 pasażerów. W 2022 roku wprowadzono tam do użytku aż 120 takich pojazdów.

W Polsce marka nie jest popularna. W Tarnowie od 2011 roku eksploatowane są autobusy Otokar Kent 290 LF. MPK Tarnów zakupiło łącznie 8 takich 12-metrowych, niskopodłogowych pojazdów z silnikami Diesla. W Warszawie autobusy Otokar Kent były wykorzystywane przez spółkę Arriva, która obsługiwała część linii miejskich.

W Pruszkowie miałyby pojawić się midibusy Otokar Kent C (midibus to pojazd większy niż bus, ale krótszy niż klasyczny autobus miejski). Mają 10,7 m długości, 3 pary dwuskrzydłowych drzwi, na całej długości są niskopodłogowe. Wyposażone w klimatyzację, automatyczną skrzynię biegów. Oczywiście mają system informacji pasażerskiej, zliczania pasażerów i monitoring wizyjny.

Pasażerów czeka kilka zmian

Reforma komunikacji miejskiej w Pruszkowie wejdzie w życie 1 lipca 2026 roku. Oprócz nowego taboru pasażerów czekają korekty kilku linii. Nr 5 skierowana zostanie ulicami Przytorową i Działkową, w obu kierunkach autobusy pojadą ulicą Gordziałkowskiego. Zostanie też wydłużona z Malich do dworca PKP w Piastowie.

Linia nr 3, która dziś jadąc z Piastowa kończy trasę na Gąsinie, dotrze aż do przystanku WKD Pruszków (tunelem w ulicy Działkowej i następnie m.in. ulicami Staszica, Sienkiewicza, Kościuszki, Bolesława Prusa i al. Armii Krajowej).

Uruchomiona zostanie nowa linia 10B kursująca w pętli w kierunku przeciwnym niż 10. Co więcej, linie 10 i 10B mają funkcjonować 7 dni w tygodniu.

A gdzie się podział PKS Grodzisk Mazowiecki?

Ogromną niespodzianką jest to, że do przetargu na operatora komunikacji miejskiej nie przystąpiła spółka PKS Grodzisk Mazowiecki, która „od zawsze” obsługiwała linie w Pruszkowie. Dziś na miejskie trasy wypuszcza ukraiński tabor – autobusy MAZ i ZAZ, które nie cieszą się dobrymi opiniami pasażerów. Tabor jest mocno wyeksploatowany, a podróże są bardzo niekomfortowe.

Wyjaśnieniem zagadki jest struktura właścicielska kilku spółek spod szyldu PKS. W 2013 roku Starostwo Powiatowe w Gostyninie sprzedało 87 proc. udziałów w PKS Gostynin firmie z… Grodziska Mazowieckiego. Od tego czasu PKS Gostynin funkcjonuje jako część Grupy PKS Grodzisk Mazowiecki, która obejmuje również spółki PKS Skierniewice i PKS Kutno.

Tak więc jeśli nawet miasto Pruszków podpisze umowę z konsorcjum PKS-ów z Gostynina i Skierniewic, de facto podpisze ją z członkami Grupy PKS Grodzisk Mazowiecki.